Ook al voelt het nog niet helemaal als lente als ik nu buiten ben, met kou, regen en natte sneeuw, toch kun je het voorjaar al voelen. En zien.
Hier en daar zijn al planten tot ontwikkeling aan het komen. De Agrimonie laat zich al zien. Aan sommige bomen zitten al duidelijke knoppen of zelfs al blaadjes.
Natuurlijk zijn er ook winterbloeiers te zien, zoals de Toverhazelaar en het sneeuwklokje, die met hun bloei leven laten zien in de winter.
 Vogeltjes zijn druk in de weer met het zoeken naar nestplaatsen en het bepalen van het territorium. En de kippen zijn alweer beter aan het leggen.

En duidelijk kun je merken dat de dagen alweer lengen. Bij mij begint het al te kriebelen. Het vuur van het voorjaar is al voelbaar, terwijl het lijkt alsof de natuur nog ligt de slapen.

De Imbolc is een Lichtfeest waarbij de wedergeboorte van de lente wordt gevierd. Het vertegenwoordigt het moment waarop het jaar wakker wordt en de eerste prille voorjaarstekenen van Moeder Aarde voelbaar worden. Een tijd die gekenmerkt wordt door de puurheid van de sneeuw, het opruimen van het winterafval en het klaarmaken van de tuin voor het zaai- en plantwerk.

De Imbolc is een Vuurfestival met de nadruk meer op het Licht dan op de warmte. De toenemende kracht van het Licht staat dan ook centraal.

De naam Imbolc komt wellicht van het Ierse i mbolg, “in de buik”. De b wordt niet uitgesproken en de klemtoon ligt op de tweede lettergreep.

Deze naam refereert aan de dracht en zoogtijd van de ooien, aangezien de ooien in deze tijd hun lammeren kregen. Het is tegelijk een Keltische term voor lente.

De Christenen noemen dit feest de Maria Lichtmis. Bij de Kelten staat de godin Brighid tijdens dit lentefeest centraal; zij die Licht brengt komt terug in het land. Deze godin wordt geassocieerd met het Heilige vuur, de vruchtbare aarde, de dichtkunst, de geneeskunst en de kunst van de (edel)smeden.

Vanuit de baarmoeder/buik vindt de geboorte plaats. Deze staat dan ook symbool voor de wedergeboorte van de lente. De planten hebben hun zaden verspreid in het najaar en deze liggen nu in de aarde in rust te wachten tot er voldoende licht en warmte is om geboren te worden. De zaden wachten op het juiste moment om te ontkiemen. Gekoesterd door Moeder Aarde. En niet alleen de plantzaden worden gezaaid. Het is de tijd om te kijken welke zaden je zelf wilt planten, wat je de komende periode tot ontwikkeling wilt laten komen. Welk plannen laat jij ontkiemen? Wat wil je tot bloei laten komen?

Voor mezelf vind ik het te vroeg om nu zelf te gaan zaaien in de tuin. Hiervoor wacht ik tot het volgende Keltische lentefeest, de Alban Eilir op 31 maart. Maar ik heb wel in de Imbolc tijd de zaden vast ingekocht. En in de komende periode kan ik de voorbereidingen treffen door het klaarmaken van de tuin.

En ondertussen is het heerlijk om de natuur en de tuin in te gaan om de veranderingen te mogen waarnemen. En blij te worden dat er steeds wat meer tot ontwikkeling komt en het voorjaar steeds dichterbij komt.
Zo is deze periode voor mij ook als een ontdekkingsreis; ontdekken hoe de natuur en de tuin weer tot leven komen. Het prille begin, de eerste tekenen van leven weer mogen waarnemen. Betrokken zijn bij het eerste moment van ontwaken van de natuur. En zo het betrokken en verbonden zijn bij de seizoenen en de natuur. Ieder jaar weer bijzonder om mee te mogen maken. En misschien wel de mooiste tijd van het jaar.

Ook is het een mooi moment om schoon te maken en op te ruimen en zo fris en zonder ballast het voorjaar in het gaan. Dit geldt niet alleen voor huis, tuin, schuur en werkplek, maar ook voor onszelf. De Imbolc viering is voor mij dan ook een moment om mijzelf te zuiveren van datgene wat ik niet meer nodig heb. Laten gaan wat niet meer nodig is en niet meer bij me past.

Dit lentefeest is dus voor mij meer dan de ceremonie die erbij hoort. De ceremonie is het bewust bezig zijn met dit moment en dankbaarheid tonen. Maar de gehele periode staat in het teken van de Imboc en houdt meer in dan alleen een ceremonie. Het gaat dieper dan dat. Het is een beleven en verbonden zijn met de seizoenen en de natuur. Met je omgeving. En uiteindelijk ook met jezelf. Inspiratie opdoen en levenskracht vinden en behouden.

0 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.