Het volgende Keltische jaarfeest zit er al weer bijna aan te komen. Het zevende feest van het jaar. Dit feest vindt plaats op 1 november.
De dagen beginnen nu echt te korten, de bladeren nemen prachtige kleuren aan om vervolgens sierlijk de boom te verlaten in een windvlaag. Ook bij de planten zie je de verkleuring in het blad. Zo bereiden zij zich langzaamaan en ieder in hun eigen tempo voor op de winter.

De planten nemen zo laat mogelijk nog hun voedingsstoffen uit de bladeren naar stam en wortel als reservevoedsel en om een goede opstart te kunnen maken in het voorjaar. De afgelopen zomers waren zwaar voor de planten en zij hebben de extra’s nu hard nodig. Hoe langer ze hun bladeren groen houden, hoe langer ze reservevoedsel kunnen opslaan. Een prachtig systeem van de natuur en iedere plant neemt hierin zijn eigen beslissing.

En van de natuur kunnen wij nog veel leren. Want hoe bereiden wij ons voor op de winter? Houden wij rekening met de verandering van het seizoen?
De meeste mensen niet meer. Dankzij onze lichtbronnen, maar ook tv en social media zijn we het hele jaar door even actief en leven we niet meer volgens de seizoenen. Oké, in de zomer leven we meer buiten, eten we onbewust vaak wel anders. We zijn lekker actief. Maar in winterperiode zouden we volgens het natuurlijk ritme meer rust moeten nemen, meer naar binnen moeten keren en meer op ons zelf moeten zijn. En dat gebeurt vaak juist niet. Meer rust zorgt wel dat je weer kunt ontladen en opladen en dat is belangrijk. Het kan stress en burn-outs voorkomen. Maar het is lastig te realiseren in de huidige maatschappij.

Ook het eten van seizoensgroenten is belangrijk. De groenten die er op dat moment zijn, zijn het beste voor ons. En het is ook duurzamer om groentes te eten die niet van ver hoeven te komen. En als je goed om je heen kijkt, valt er in de winter buiten nog best wel wat te halen hoor. Niet alleen maar spruiten, prei, pastinaak en boerenkool. Je moet het alleen even weten.

Dankzij het volgen van de Druïde opleiding ben ik veel bewuster geworden van de seizoenen en het leven volgens ons natuurlijke ritme. En dat geeft echt een meerwaarde. Want niet alleen ben ik me bewuster van de seizoenen, maar ook van hoe ik mijn leven leid en hoe ik dit invul. En dat is belangrijk voor me en dat voelt goed. Het maakt je bewuster van de periode waarin je leeft. En dus ook bewuster van het feit dat het jaar onderhevig is aan veranderingen. Dat een jaar niet constant hetzelfde is. En dat wij dat dus ook niet hoeven zijn.

Samhuinn is één van de oudste op schrift bewaarde ceremonies van de Druïden. Oorspronkelijk duurde de Samhuinn drie dagen en in deze dagen wordt de Sluier van de Tijd opgelicht. Hierdoor was het mogelijk met de Andere Wereld te communiceren en met degenen die overleden zijn.
Na deze periode keren we terug naar het dagelijks leven voor een nieuwe cyclus van activiteit, die duurt tot de volgende Samhuinn.

Samhuinn was ook de tijd van de slacht van vee en het binnenhalen van de laatste oogst. De laatste voorbereidingen voor de winter werden gedaan. De tijd om van het zonnige buitenleven, naar het binnen bij de kachel te gaan.
De tijd van verandering van de ene manier van leven naar het andere. Maar daardoor ook een tijd van chaos. In deze tijd werden er ook flauwe grappen uitgehaald; eigendommen van anderen werden ergens anders neergelegd, jongens kleden zich als meisjes en andersom. Halloween is hier enigszins van afgeleid.

Ook tijdens dit feest waren de vreugdevuren een belangrijk onderdeel; het licht in donkere dagen. Een viering van het begin van de winter en hiermee één van de drie wintervieringen. Een plechtige en intieme viering. Een ceremonie met veel kaarsen en vocht (water en wijn). Het donkere seizoen is begonnen.

0 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.