Wanneer de gegeten spijs het hele traject van mond, slokdarm, maag en dunne darm heeft gehad komt deze eindelijk aan in het laatste stuk van het spijsverteringskanaal; de dikke darm. De lengte van de dikke darm is ongeveer 1,5 meter en de doorsnee zo’n 7 centimeter. Dus een stuk korter, maar wel met een grotere doorsnee dan de dunne darm. De wand van de dikke darm is zeer rekbaar.
De dikke darm bestaat uit drie delen;
- De blindedarm ofwel caecum; dit is het deel waar de dunne darm overgaat naar de dikke darm en klep van Bauhin. Het loopt uit in een wormvorming aanhangsel ofwel de appendix dat onderdeel uitmaakt van het lymfestelsel. De appendix is ontstoken bij een blindedarmontsteking, dus niet de blindedarm zelf. De blindedarm en het wormvormig aanhangsel zijn een veilige plek voor de juiste darmbacteriën en zo een soort reserve-opslag van de darmflora.
- De karteldarm ofwel colon; het grootste gedeelte van de dikke darm. Deze stijgt eerst op, loopt dan dwars boven door en daalt daarna weer af. Hierdoor zitten er twee bochten in; de leverbocht en de miltbocht. Het laatste deel heeft een S-vorming verloop. De miltbocht wordt ook wel de duivelsbocht genoemd. Deze is wat vernauwd waardoor zich ontlasting/voedselresten kunnen ophopen en met periodes weer loslaten. Dit kan erg pijnlijk aanvoelen en als hartklachten ervaren worden.
- De endeldarm ofwel rectum is het laatste stuk van de dikke darm en is heel rekbaar. Dit 15 cm lange deel gaat over in het uiteindelijke anaalkanaal met de anus dat een uitgebreid adernetwerk heeft, wat problemen kan geven in de vorm van aambeien.
Twee kringspieren helpen om het kanaal af te sluiten, waarbij de binnenste een onwillekeurige werking en een signaalfunctie heeft en de buitenste is willekeurig en kan door training beheerst worden.
In de ontlasting is nog van alles terug te vinden; voedselresten, levende en dode bacteriën, water, slijm, vitamine en mineralen, afgestorven darmcellen en natuurlijk galvloeistof waardoor de ontlasting zijn kleur heeft. Kleur, structuur en samenstelling van de ontlasting vertellen veel over je (darm)gezondheid. Ontlastingsonderzoek kan dan ook veel vertellen en een diagnose geven van eventuele darmproblematiek. Bloed bijvoorbeeld hoort niet in de ontlasting te zitten.
Heel veel op het gebied van vertering gebeurt niet meer in de dikke darm. Er worden geen spijsverteringssappen meer aangemaakt met verteringsenzymen en er is dus geen enzymatische werking meer. Maar dat wil niet zeggen dat er überhaupt niet veel gebeurt of dat de dikke darm niet belangrijk is. Het is zelfs een heel belangrijk stuk darm.
Een belangrijke functie is het onttrekken van water en zouten uit de overgebleven massa, zodat deze indikt. Dagelijks wordt er gemiddeld 1500 ml waterige brij ingedikt tot 200 ml uiteindelijke feces (ontlasting).
Als dat niet zo gebeuren dan was je constant aan de diarree en verloor je veel vocht. Het teruggewonnen vocht wordt weer herbruikt. Een soort recycling proces dus. Er wordt ook slijm geproduceerd in de dikke darm, zodat de ontlasting makkelijk ons lichaam kan verlaten.
In onze dikke darm vinden we de darmflora of wel microbioom; een bacteriehuishouding bestaande uit goede en belangrijke bacteriën. Gemiddeld zo’n 400 soorten in de dikke darm van een volwassenen. Escherichia coli (E. coli) maakt ook onderdeel uit van dit dikke darm gezelschap. Daar is het een gewenste bacterie, terwijl elders in het lichaam deze voor ernstige problemen zorgt.
Deze bacteriën kunnen voedselresten die in de eerste gedeeltes van het spijsverteringskanaal niet verteerd kunnen worden, alsnog afbreken, zoals taaie voedingsvezels. Hierdoor helpen ze ons om de laatst overgebleven voedselresten te verwerken. Uit deze stofwisseling ontstaan weer afvalproducten in de vorm van onder andere vitamine K, verschillende B-vitamines en energierijke vetzuren.
Ook zetmeel, suikers en eiwitten worden door deze bacteriën geconsumeerd. Hierdoor ontstaan wel gassen die winderigheid veroorzaken. Meestal geurloos, tenzij er veel van een bepaalde eiwitten afgebroken wordt. Dan kunnen er naar rotte eieren ruikende zwavelgassen ontstaan.
Deze darmflora is ook erg belangrijk voor onze weerstand en immuunsysteem. Zij helpen de groei van ziekteverwekkende bacteriën, virussen en schimmels te remmen en ze vormen een barrière op de darmwand, zodat ziekteverwekkende bacteriën, virussen en schimmels minder makkelijk in de bloedbaan kunnen komen.
In de dikke darm vindt nog wel opname van bepaalde vitamine en mineralen in het bloed, mn Calcium, Ferrum, Magnesium en vitamines B (nodig voor stofwisseling en zenuwstelsel) en K (nodig voor bloedstolling).
De dikke darm neemt graag de tijd voor dit gedeelte van het verteringsproces. En dat is belangrijk, omdat de opname van de mineralen hier pas echt goed gebeurt. Wanneer het te snel gaat, zal er niet genoeg water geresorbeerd worden en zal de productie en opname van een aantal voedingsstoffen onvoldoende zijn. Het kan ook gebeuren dat het proces veel te traag verloopt en dit kan tot verstopping leiden.
De feces blijft een tijd in het colon opgeslagen tot het tijd wordt dat deze ons lichaam verlaat. Het colon trekt dan krachtig samen en de feces wordt zo verder gestuwd naar de endeldarm en het rectum. Tijd om naar het toilet te gaan. Onder normale omstandigheden zou dit meerdere malen per dag moeten gebeuren.
Mentaal
Niet kunnen afstaan, moeite hebben met loslaten. We slaan de opgedane indrukken en emoties op en kunnen deze niet achter ons laten. Of juist veel te snel laten gaan. Niet kunnen verwerken.
Veel darmklachten kunnen heel goed op natuurgeneeskundige wijze begeleid of verholpen worden. Darmklachten komen tegenwoordig heel veel voor en veroorzaken veel andere klachten als vermoeidheid, depressie, huidklachten, hoofdpijn. Heb je darmklachten, neem dan gerust contact op voor een afspraak!
0 Comments